Zitten er menselijke cellen in vaccins?

Bij vaccinproductie zijn verschillende cellijnen in gebruik. De oorsprong van een aantal van deze cellijnen is humaan foetaal weefsel. Het gaat om menselijk embryonaal weefsel, deels door abortus verkregen. Ondanks filtering van deze kweekbodem cellen kunnen onbedoeld residuen van menselijk DNA in het uiteindelijke vaccin terecht komen.

Voor het kweken van virussen is een levende gastheer (cellen) nodig.

Voorbeelden van cellijnen in relatie met vaccins in het RVP zijn:

• MRC-59 cellijn (Medical Research Council -5),  afgeleid van normaal longweefsel van een 14-weken oud mannelijke foetus door JP Jacobs in september 1966. Abortus vanwege psychiatrische redenen.
• De WI-38 (Wistar Institute-38) menselijke diploïde cellijn afgeleid door L. Hayflick van normale embryonale (3 maanden dracht) longweefsel van het vrouwelijke geslacht. Reden van abortus?
• Vero, oorspronkelijk nier epitheelweefsel van de Afrikaanse groene aap.
• Een eerder gebruikt poliovaccin is jarenlang besmet geweest met apenvirussen waarvan uiteindelijk, 30 jaar later, erkend werd dat ze tumoren hebben veroorzaakt en duidelijk betrokken waren bij tumoren in mensen. Over het Simian virus 40 (SV40) is veel in de medische literatuur te vinden. (red.: ook in het Poliodossier onder ‘bijwerkingen’

Bij het kweken van griepvaccins worden bevruchte kippeneieren gebruikt. Eén ei per vaccin!

Binnen bepaalde geloofsovertuigingen of bij de keuze voor vegetarisch of veganistisch eten kan het gebruik van dierlijke producten in vaccins bezwaarlijk zijn.

Het gebruik van bewust geaborteerde foetussen roept veel vragen op. Zowel vanuit verschillende geloofsovertuigingen, als ook vanuit ethische overwegingen. Denk hierbij ook aan de kennis en ervaringen van gedragsveranderingen bij personen na orgaandonatie of bloedtransfusies.