Onderstaand artikel is een vertaling van het artikel "shots in the dark" door Barbara Fisher. Zij is voorzitter en oprichter van NVIC (=National Vaccination Information Center). De NVKP heeft toestemming gehad om dit artikel te vertalen en te verspreiden. Vertaling is uitgevoerd door Nele Vanhorebeke.

Pogingen om besmettelijke ziekten uit te roeien brengen onze kinderen in gevaar. Discussie:

De wereldwijde acceptatie van massale vaccinatie tegen besmettelijke kinderziekten ? waartegen ooit veel verzet is geweest ? is een van de meest succesvolle public relations verhalen in de medische geschiedenis. Een gevolg hiervan was dat epidemieën van pokken, die gedurende de 18de en 19de eeuw in havensteden als Halifax, New York en Boston zonder waarschuwing huishielden en hele families uitroeiden, nu nog slechts dorre feiten zijn in medische boeken. Beelden van naar ademsnakkend kinderen tijdens een hoestaanval bij kinkhoest, die aan de rand van stoep staan het taaie slijm uit te spugen, dat zijn nog slechts vage herinneringen van grootouders die het op hun beurt hoorden vertellen  door hun ouders.

Babyboomers en hun ouders kunnen zich nog herinneren dat zij in 1955 in de rij stonden op school voor het poliovaccin, in de hoop dat deze magische "kogel" hun kind zou behoeden voor de gevreesde ijzeren long.

Massale vaccinatie programma's hebben kinderziekten drastisch onderdrukt. In Canada viel het gemelde aantal gevallen van difterie vielen in 1924 van 9,000 terug naar 52 in 1994. Bij de start van het vaccinatie programma tegen mazelen werden er jaarlijks 400,000 gevallen gemeld. Tegen 1995 waren er dat nog 309. Tetanus komt nog uiterste zelden voor in Noord Amerika en Europa.

Toch rijst er steeds meer twijfel over wereldwijde vaccinatie als waardevolle manier om onnodig lijden te voorkomen en als een goed voor de mensheid.

Kritiek is vooral te horen in de huiskamers  van die families  wiens kinderen schade hebben ondervonden of zelf zijn overleden als gevolg van reacties op deze routinematige vaccinaties tijdens de kindertijd. Kritiek is ook te horen in rechtszalen waar deze ouders de makers van vaccins aanklagen en de wetten met betrekking tot vaccinatieplicht aan de kaak stellen. Wetgevers in het Amerikaanse congres die deze mensen hebben gehoord, hebben een compensatie programma voor vaccinatieschade opgezet.

Op medische conferenties en in toonaangevende medische vakbladen riskeren onderzoekers en artsen hun carrière door op de bijwerkingen van vaccinaties te wijzen. Op televisie is voor miljoenen mensen te zien zien hoe ouders die beweren dat hun kinderen nadelige gevolgen van vaccinaties hebben ondervonden, in de clinch gaan met politici die op hun beurt beweren dat schadelijke gevolgen van vaccinatie amper voorkomen.

De kern van de controverse is een wetenschappelijke aanval op het uitgangspunt dat massale vaccinatie met de bekende cocktails een veilige en effectieve manier is om de ziekten onder controle te krijgen en dat het de gezondheid van zowel het individu als van de bevolking verbetert. Tegelijkertijd, ondermijnen ook ethische en wettelijke argumenten het recht van de overheid om iedereen te dwingen zich aan het vaccinatieprogramma te onderwerpen. Ook belaagde kinderartsen die het vertrouwen van de ouders verliezen en de farmaceutische industrie die miljarden investeerde in nieuwe vaccinaties, spelen een rol in deze wetenschappelijke, wettelijke en politiek controverse.

Hoe het allemaal begon

In 1796 schraapte de Britse arts Edward Jenner, als gevolg van een vermoeden, de pus van koepokken op de arm van een achtjarig jongetje. Hij had de theorie ontwikkeld dat een milde aanval van koepokken een veel zwaardere aanval van pokken zou voorkomen, en hij had gelijk. Deze handelswijze die hij de naam inenten gaf, sloeg in het begin slechts beperkt aan. Zo had het geen effect bij Jenner's eigen 11 maanden oude zoontje, en ook heftige reacties op pokken entingen, waarbij gebruik werd gemaakt van koeielymfe, zijn legendarisch.

In 1883 klaagde een moeder bitter over de verplichte vaccinatie wetten die ambtenaren van Volksgezondheid het recht gaven mensen te dagvaarden, ouders te bedreigen met gevangenisstraffen, en hoge boetes op te leggen aan ouders die weigerden hun kinderen te laten vaccineren. Ze zei:" In geen enkel land wordt gehoor gegeven aan de roep van de moeders. Zij zijn degenen die zien dat hun kinderen lijden onder deze praktijken en zij zijn nooit geraadpleegd, noch bij de voostellen hiervoor, noch bij de voorzetting ervan. Indien de mening van de moeders verenigd en effectief gemaakt zou kunnen worden, dan zouden deze wrede wetten meteen wereldwijd afgeschaft worden.

19-eeuwse artsen namen de methode van Jenner snel over en gingen die op hun beurt promoten, ondanks het publieke protest. Dokters en politici waren wanhopig op zoek naar een methode die ook maar enigszins kon voorkomen dat epidemieën huishielden in de overbevolkte vervuilde steden van Europa en de Nieuwe Wereld. Wat ze over het hoofd zagen was dat het wegnemen van de oorzaken van slechte gezondheid ? o.a. armoede, ondervoeding, besmet water door menselijk en dierlijke uitwerpselen, verrot voedsel, en industriële luchtvervuiling - heel effectief zou bijdragen aan preventie tegen ziekten.

Van overheidswege verplichte vaccinatie heeft de chemische/farmaceutische industrie in Frankrijk, Duitsland en Groot Britannië een enorme impuls gegeven. Het Pasteur Instituut, in 1887 gesticht door de uitvinder van het rabiës vaccin, is de grondlegger van de grootste producent van vaccins in Canada: Pasteur Mérieux Connaught. Vandaag de dag zijn vaccinaties big business. In 1995 voorspelde Frost & Sullivan, een high-tech onderzoekbureau, dat de omzet op de wereldmarkt van vaccinaties voor mensen zou stijgen van $ 2.9 miljard naar meer dan $ 7 miljard in het jaar 2001.

Ministeries van Volksgezondheid wereldwijd steunen de groei van deze industrie, vaak door een wettelijke verplichting voor de bevolking zich te laten vaccineren met een dozijn verschillende virale en bacteriële vaccins, inclusief  entingen tegen relatief milde kinderziekten zoals waterpokken. Heel vaak  wordt meer tijd en geld gespendeerd aan het bereiken van een 100% vaccinatiegraad dan aan de traditionele volksgezondheidsmaatregelen - verbetering van hygiëne, voeding, woonsituaties, gezondheidsopvoeding en een toegankelijke en betaalbare medische zorg.

De meeste artsen zien vaccinatie als hun enige en meest belangrijke middel ter verbetering van de volksgezondheid. "Slechts weinigen trekken het grote belang van vaccinaties voor de volksgezondheid in twijfel" schreef Richard B. Johnston, jr, arts en medisch directeur van March of Dimes en voorzitter van het Institute Medicine vaccine safety Committee ( organisatie voor medische veilige vaccins), in een academisch wetenschappelijk rapport in 1994," Adverse Events associated with Vaccins." Niet allen komen haast geen sterfgevallen meer voor als gevolg van besmettelijke kinderziekten, maar ook de onplezierige ervaringen van het ziek zijn als gevolg van mazelen, polio en rode hond zijn praktisch uitgebannen. Dit heeft geleid? tot grote besparingen op medische kosten en heeft de productiviteit van werknemers enorm vergroot, naast de vermindering van ongemak en sterfgevallen.

Twijfel over het overheidsbeleid

Maar steeds meer scheuren worden zichtbaar in het aanzien van de medische wereld, die dat  twee eeuwen in stand wist te houden. In de geïndustrialiseerde wereld gaan steeds meer ontevreden patiënten en beoefenaars van alternatieve geneeswijzen twijfelen aan de grondbeginselen van de orthodoxe medische wereld.. en dan vooral diens grote vertrouwen in chirurgie en synthetische geneesmiddelen. Het toenemende aantal vaccins is slechts nog een doel voor de steeds beter opgeleide en internetkundige zorgconsument, die nog weinig vertrouwen hebben in de vele "magische kogels" die de farmaceutische industrie promoot.

Herinner maar de tijd toen dokters de amandelen van ieder kind wilden knippen, terwijl moeders zich tegenwoordig maar afvragen waarom de dokter nu wil dat ze erin blijven. Terwijl vroeger dokters voor elke zere keel een antibiotica voorschreven, worden nu patiënten die afhankelijk zijn van medicijnen op recept de schuld gegeven van elke nieuwe reeks van bacteriën resistent tegen antibiotica. Een nieuw medicijn dat vandaag wordt geïntroduceerd als een levensreddend middel, wordt morgen van de markt gehaald omdat patiënten die het innamen eraan overleden. In de uitgave van 15 april 1998 van de Journal of the American Medical Society, staat een analyse van neveneffecten van medicijnen waaruit blijkt dat meer dan 2 miljoen Amerikanen per jaar ernstig ziek worden en 106,000  sterven als gevolg van allergische reacties op correct voorgeschreven medicijnen, waardoor medicijnen en hun bijverschijnselen in de top 10 staan van doodsoorzaken staat in Amerika.

Bij kinderen lokken antibiotica en vaccinaties vaker een allergische reactie uit dan welk ander voorgeschreven medicijn dan ook. Dit is de conclusie van een Canadese studie die een aantal jaar geleden werd gepresenteerd tijdens de jaarlijkse vergadering van de American Accademy  of Allergy and Astma (Amerikaans Instituut voor allergie en astma) in 1998.

Sandra K. Knowles en haar collega's van de Sonnybrook Health Siences Centre in Toronto hebben de gegevens onderzocht van 1500 gevallen van reacties op medicijnen tussen 1985 en 1995. Het antibioticum Amoxicillan en Ampicillin lokte in 24% van de gevallen bijwerkingen uit met vaccinaties op de tweede plaats met 19%. Mensen van de babyboom generatie vragen zich af wie en wat ze moeten geloven.

Velen geloven dat voor een goede gezondheid betere voeding, beweging, stress management, een positieve houding en een minder dwingende aanpak, vereist zijn.

Een studie uit 1995, gepubliceerd in de Canadian Journal of Public Health schatte dat 15% van de bevolking in de voorgaande 12 maanden een beoefenaar van alternatieve geneeswijzen bezocht. Uit een studie uit 1998 in JAMA gepubliceerd bleek dat meer dan 39 miljoen Amerikanen samen meer dan 600 miljoen bezoeken aflegden aan beoefenaars van alternatieve geneeswijzen in 1997. Dit is meer dan het aantal bezoeken aan huisartsen. De patiënten betaalden het overgrote deel van de kosten, $ 21.2 miljard, zelf omdat particuliere ziektekosten verzekeraars alternatieve geneeswijzen niet vergoeden. De reden waarom deze patiënten alternatieve geneeswijze beoefenaars bezochten was vooral om toekomstige ziekten te voorkomen of om gezond en vitaal te blijven.

Het meer spirituele concept van betere gezondheid door gezonder te leven in plaats van meer en betere pillen, wordt omarmd door de ik-generatie, die elke intuïtie en de sociale mores uitdaagden en zij blijven hun tegenculturele instinct van het recht op een eigen individuele keuze wat betreft gezondheidszorg trouw. De eis van deze groep om zelf keuzes te maken inzake vaccinaties, brengt artsen, onder wie sommige uitgesproken pro alternatieve geneeswijzen zijn, in verwarring en baart hen zorgen.

Andrew Weil, arts en gerespecteerd leider van het alternatieve geneeswijze circuit, is voorstander van massale vaccinatie. In een discussie met Richard Moscowitz, arts, in Natural Health Magazine in 1997, stelde Weil dat een discussie over immunisatie alleen gevoerd kan worden in een land waar de meeste mensen gevaccineerd zijn. Als mensen in deze landen zouden worden geconfronteerd met deze ziekten, dan zouden zij immunisatie niet ter discussie stellen. Moscowitz, een ziekenhuisarts gespecialiseerd in homeopathie antwoordde: "Voor ons die pasgeboren babies bombarderen met een arsenaal aan vaccins als hun eerste weerstandopbouwende ervaring, is dat zo roekeloos, dat het volgens mij grenst aan het misdadige.

"Vaccins worden verondersteld het immuunsysteem om de tuin te leiden en het zo aan te zetten om antistoffen te produceren op precies dezelfde manier als wanneer het daadwerkelijk om de ziekte gaat en aldus immuniteit opbouwt tegen een toekomstige infectie. Maar in tegenstelling tot de natuurlijke genezing van vele besmettelijke ziekten, die een levenslange immuniteit stimuleert, zal een vaccin slechts een tijdelijke bescherming geven. Dat is dan ook de reden waarom herhalingsvaccins vaak nodig zijn.

Vaccinatie roept twee even belangrijke vragen op. Ten eerste: is het beter om hele jonge kinderen tegen besmettelijke ziekten te beschermen met een tijdelijke immuniteit door vaccinatie of is het beter dat een kind bepaalde kinderziekten doormaakt en aldus levenslange immuniteit opbouwt?

Ten tweede: veroorzaken complicaties als gevolg van vaccinaties meer schade, soms zelfs met de dood tot gevolg, dan de ziekte zelf?

Beide vragen stellen het vertrouwen in de menselijke tussenkomst tegenover het vertrouwen in de natuur.

Steeds meer astma patiënten en andere auto-immuun ziekten

Artsen en ambtenaren van Volksgezondheid die het vaccineren van kinderen promoten, beweren dat vaccinatie het immuunsysteem op geen enkele manier schaadt. Zij verdedigen het gebruik van vaccins ? in laboratoria gemaakt van veranderde visrussen en bacteria, chemische stoffen zoals formaldehyde, mercurium, aluminium, sulfiden en antibiotica - als noodzakelijk wapen om kwetsbare pasgeboren kinderen te beschermen tegen het lijden als gevolg van virale en bacteriële infecties.

Bezoekers van de website van het US Centre for Disease Control and Prevention (CDC) kunnen het volgende lezen: "Vaccinatie geeft uw baby's immuniteitssysteem de kans om te oefenen en beschermende antistoffen te maken alvorens de echte ziektekiemen aanvallen. Indien het geheel aan het toeval overgelaten zou worden, dan zou het wel eens kunnen zijn dat de eerste blootstelling aan ziektekiemen, ziektekiemen zijn die te sterk zijn voor je baby om die zelf te overwinnen. Dat is de reden waarom ouders, voordat er vaccins waren, vele kinderen verloren aan kinkhoest, mazelen, difterie en andere ziekten. Ook vandaag nog bestaan deze ziektekiemen, maar nu zijn babies ertegen beschermd door vaccinatie."

De CDC waarschuwt dat vaccinatie bij de geboorte moet worden aangevangen en voltooid moet zijn tegen de leeftijd van 2 jaar.. "Kinderen onder de 5 jaar oud zijn meer vatbaar omdat hun immuunsysteem nog niet voldoende ontwikkeld is om deze infecties te overwinnen"

Toch is er een groeiende groep wetenschappers die stelt dat vaccinaties wel eens meer gedaan kunnen hebben dan allen maar kinderziekten onderdrukken. Critici van vaccinatie tonen aan dat de groei van auto-immuun en neurologische afwijken in de afgelopen 3 decennia in de geïndustrialiseerde wereld, samenvalt met het nog steeds groeiend aantal verschillende vaccinaties bij kinderen en de verhoogde vaccinatiegraad.

Tussen 1964 en 1992 werden 6 nieuwe vaccins toegevoegd aan het wettelijke verplichte schema, inclusief 5 vaccinaties met levend polio vaccin, 2 keer BMR, 4 keer Hib (een vorm van hersenvliesontsteking) en 3 keer Hepatitis B, terwijl strenge toepassing van de wet ook 5 vaccinaties DTP inhoudt.

Astma is een verstoring van het auto-immuunsysteem, een allergische aandoening die boven aan de lijst van chronische ademhalingsstoornissen bij kinderen in de westerse wereld staat. Een studie uit 1997 gepubliceerd in Science, constateert dat het aantal astma patiënten in de westerse wereld deze eeuw gestaag is gegroeid, en gedurende de laatste 20 jaar is verdubbeld. Een op de zeven kinderen in Groot Britannië heeft astma, en 1 op de 3 bezoeken aan eerste hulp afdelingen van kinderziekenhuizen betreft astma.

Een andere studie toonde aan dat tussen 1964 en 1980 het aantal kinderen in de leeftijd van 6 ?11 jaar met astma 50% is gestegen.

Het CDC rapporteerde in 1995 dat astma bij personen in de leeftijd tussen 5 ? 34 jaar oud met 52% was toegenomen, en dat het aantal sterfgevallen als gevolg van astma met 42% was gestegen.

Volgens de Canadese Health Survey (Gezondheidsonderzoek) hadden  in 1978 slechts 2,3% van de jongeren in de leeftijd van 15 jaar en ouder astma. In 1991 was dit 6%. Meer dan 1.5 miljoen Canadezen van alle leeftijden  lijdt aan astma.

Zorgelijker zijn de bevindingen van een groot onderzoek onder Canadese schoolkinderen in 1995 ?96 waaruit blijkt dat 13% van de onderzochte doelgroep aan astma leed. Sinds het begin van de jaren '70 tot eind jaren '80 verdriedubbelde het aantal astma patiënten onder de 35 jaar oud die deze diagnose in het ziekenhuis vernamen. De grootste stijging vond plaats bij kinderen jongen dan 4 jaar.

Net als in de U.S. is het aantal sterfgevallen als gevolg van astma evenredig toegenomen met het aantal patiënten.

In The Lancet, het Britse medische tijdschrift, werden onderzoeksgegevens gepubliceerd van een Deens en Brits onderzoek over de gezondheid van kinderen, de longfunctie en allergieën. In aanmerking genomen dat het aantal gevallen van besmettelijke kinderziekten in Engeland in deze eeuw heel sterk is teruggelopen, terwijl het aantal gevallen van allergieën als astma, hooikoorts en eczeem ster is gestegen, stelden de onderzoekers de hypothese dat bepaalde kinderziekten, vooral mazelen, een bescherming tegen allergieën bieden.

Daartoe vergeleken ze de gegevens van atopie (allergie) bij 2 groepen jongeren, in de leeftijd van 14-21 in Guinee -Bissau, West Afrika. De eerste groep had mazelen gehad gedurende de epidemie van 1979 (voordat het mazelen vaccin was geïntroduceerd), de andere kreeg de mazelen niet als kind en werd later gevaccineerd.

Hun hypothese werd door het onderzoek bevestigd: 26% van de gevaccineerde jongeren had een allergische aandoening, twee maal zoveel als jongeren in de groep die als kind mazelen hadden gehad. Nadat ze de gegevens hadden bijgesteld aan de hand van andere criteria als borstvoeding, kwamen ze tot de conclusie dat een mazelen infectie beschermt tegen allergieën. Omdat dit het eerste bevolkingsonderzoek was naar de relatie allergie en een bepaalde kinderziekte, drongen ze aan op verder onderzoek in ontwikkelingslanden waar kinderziekten nog steeds veelvuldig voorkomen als gevolg van een lage vaccinatiegraad.

Voorstanders van vaccinatie stellen dat als gevolg van complicaties bij mazelen 1 miljoen kinderen jaarlijks overlijden, de meesten in ontwikkelingslanden. Tijdens de mazelen epidemie in 1979 in Guinee-Bissau overleed 25% van de getroffen kinderen onder de 3 jaar: het is volgens hen beter je hele leven astma te hebben dan aan mazelen te overlijden.

Tegenstanders van vaccinatie op hun beurt stellen dat de gezondheidsvoorzieningen en woonomstandigheden in West Afrika die mede hebben bijgedragen aan het hoge sterftecijfer, heel anders zijn dan in Europa en Amerika, waar kleuters en peuters meestal zonder complicaties van mazelen herstellen.

Waarom dan niet de armoede, ondervoeding, slechte gezondheidsvoorzieningen en benedenmaatse medische zorg in ontwikkelingslanden aanpakken zodat het aantal doden als gevolg van mazelen daalt zoals dat ook gebeurde in de geïndustrialiseerde wereld al voor de vaccinatie?

Nog een ander onderzoek naar het voorkomen van astma en andere allergieën bij kinderen over de hele wereld werd gepubliceerd in The Lancet in 1998. Deze studie toonde aan dat de rijkere en meer ontwikkelde landen in West Europa en Amerika, Australië en Nieuw Zeeland een groter aantal astma patiënten hadden dan de Oost Europese Aziatische en Afrikaanse landen.

De auteurs van het wetenschappelijk artikel uit 1997: "Astma: een epidemie bij gebrek aan infectie"beantwoordden hun eigen stelling met een uitgesproken "ja : het doormaken van kinderziekten, hoe paradoxaal het ook klinkt, beschermt tegen astma." In een uitgave van het tijdschrift Epidemiology, Nieuw Zeeland, uit 1997, stelden onderzoekers de hypothese dat theoretisch gezien vaccinaties zouden kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van allergische aandoeningen. Van de 1265 babies geboren in Nieuw Zeeland werden er 23 niet gevaccineerd. Geen van deze 23 had astma tijdens de kindertijd. Van de 1242 die wel tegen DTP en polio waren gevaccineerd, kregen 23% later periodes met astma-aanvallen, 23% werd behandeld voor astma en 30% werd behandeld voor andere allergische aandoeningen. Zij concludeerden:"De onderzoeksgegevens zijn consistent aan de hypothese dat sommige delen van vaccinatie programma voor babies het risico verhogen op astma tijdens de kindertijd.

Een verdriedubbeling van diabetes

Diabetes is een auto-immuun ziekte die de glucose gehaltes in het bloed verstoort en waar 125 miljoen mensen wereldwijd aan lijden. De verwachting is dat dit aantal tegen 2025 nog verdubbelt.

In de VS worden jaarlijks 600.000 nieuwe gevallen van diabetes vastgesteld en hun aantal is sinds 1958 verdrievoudigd tot bijna 16 miljoen diabetici, en nog miljoenen meer die het hebben zonder het te weten.

Diabetes is de vierde doodsoorzaak in Amerika en kan blindheid, nierfalen, hartaanval, hartproblemen en amputaties tot gevolg hebben. Het Nationaal Instituut voor Diabetes, Spijsverterings- en Nierziekten berekende dat diabetes jaarlijks $45 miljard aan medische behandelingen kost en $ 47 miljard aan werkverzuim wegens ziekte, arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en vroegtijdig overlijden.

Het Canadese Laboratory Centre for Disease Control kwam in 1993 tot de conclusie dat de kosten verbonden aan diabetes de $ 1 miljard overstegen, waarvan $ 565 miljoen voor medicijnen en ziekenhuiskosten en $ 559 miljoen aan kosten verbonden aan overlijden.

Al in 1949 werd melding gemaakt in de medische literatuur van het feit dat kinderen, ingeënt met het kinkhoest vaccin, een gereduceerd bloedsuikergehalte hadden. Het kinkhoest vaccin kan diabetes veroorzaken bij muizen. In de afgelopen decennia hebben wetenschappers gesuggereerd dat virale infecties een factor kunnen zijn die meespeelt bij het ontstaan van diabetes. Zowel rubella als bof worden in verband gebracht met jeugd diabetes, en daarom kwamen er dan ook nogal wat vragen bij de introductie van het BMR vaccin met levend virus, nl. of vaccineren met levend vaccin geen grote rol speelt bij het ontstaan van diabetes.

Op 24 mei 1996 rapporteerde J. Barthelow Classen in de New Zealand Medical Journal dat het aantal jeugdige diabetes gevallen met 60% steeg na een massale hepatitis B vaccinatie campagne bij babies van 6 weken of ouder tussen 1988 ? 1991. J. Barthelow Classen is arts en gewezen onderzoeker aan het US National Institute of Health en bovendien grondlegger van de Classen Immunotherapien in Baltimore.

In de uitgave van 22 oktober 1997 van Infectious Disease in Clinical Practices, toonde Classen aan dat het aantal diabetici in de leeftijdsgroep jonger dan 5 jaar oud, met 147% steeg nadat 3 nieuwe vaccins waren geïntroduceerd in de zeventiger jaren. Bovendien was het aantal kinderen tussen 5 ? 9 jaar oud met diabetes met 40% gestegen na het toevoegen van de BMR en Hib vaccins aan het verplichte schema in de jaren 80. Hij concludeerde dat de groei van jeugddiabetes in de verschillende leeftijdsgroepen in verband staat met het aantal vaccinaties.

Classen negeert de conclusie van vele werkgroepen die onderzoek hebben gedaan naar vaccinaties. En vooral diegenen die zich hebben beziggehouden met een follow-up van slechts 48 tot 71 uur na vaccinatie omdat zij de ontwikkeling van auto-immuun ziekten over het hoofd kunnen zien daar het vaak jaren duurt eer het zich openbaart. Volgens Classen:"Eerdere vaccinatieonderzoeken zijn gebrekkig omdat ze niet opgezet waren om een verband te onderzoeken tussen vaccinatie en auto-immuun ziekten zoals diabetes. Daarom is nieuwe klinisch onderzoek nodig."

Ministeries van Volksgezondheid bestrijden Classen's onderzoek en dat van andere onderzoekers die bezorgd zijn over het massavaccinatie beleid. In 1997 gaven ambtenaren van Amerikaanse federale overheid toe dat een van hun eigen onderzoeken een mogelijk verband aantoonde tussen het hepatitis B vaccin, vooral indien op oudere leeftijd gegeven, en een vergrote kans op diabetes en dat er daarom breder onderzoek nodig is. Desalniettemin schreven ze in een publiek rapport om Classen's bevindingen onderuit te halen:"Dr. Classen's bevindingen stroken niet met de huidige medische opvattingen en ze waren ook niet door andere onderzoekers gecontroleerd? Vergelijkingen van het aantal diabetici tussen verschillende landen met een verschillende vaccinatie graad leveren slechts zwakke bewijzen aangezien vele factoren meespelen, zoals verschillende entschema's. Vele factoren, zoals genetische aanleg en een aantal mogelijke invloeden van de omgeving die niets met vaccinaties te maken hebben, kunnen van invloed zijn op het ontstaan van diabetes in de verschillende landen.

Nadat Classen vorig jaar de mogelijke samenhang tussen diabetes, bepaalde vaccins en het tijdstip van vaccineren tijdens de vroegste kindertijd ter discussie stelde, werd hij opgeroepen voor een besloten vergadering met de John Hopkins Universiteit. De vergadering werd voorgezeten door Ned Halsey, arts en tevens voorzitter van de American Academy of Pediatrics Committee on Infectious Diseases, AAP coördinator van de CDC Adviescommissie voor inentingszaken, en directeur van het Institute of Vaccine Safety aan de John Hopkins Universiteit. Aanwezig waren verder vertegenwoordigers van het NIH, het Food and Drug Administration (FDA), en het CDC, naast verschillende vertegenwoordigers van grote vaccin fabrikanten. Zij bekritiseerde Classen omdat hij zijn onderzoeksresultaten publiek had gemaakt. Later werd Classen ook op de vingers getikt door de World Health Organization ( WHO, Wereld Gezondheid Organisatie)..

Classen liet zich niet uit het veld slaan en samen met een collega publiceerde hij op 16 januari 1999 een brief in de Britsh Medical Journal gericht aan de vaccinatie beleidsmakers. "We geloven dat de mensen recht op volledige informatie hebben, dus ook dat hoewel vaccinatie effectief is bij het voorkomen van ziektes, het op de lange termijn negatieve bijwerkingen kan hebben. Een goed geïnformeerde bevolking zal waarschijnlijk meer en gedetailleerdere onderzoek eisen alvorens zij instemmen met steeds omvangrijker inentingschema's. Wij zijn er van overtuigd dat dat alleen maar kan leiden tot veiliger vaccins.

Autisme in opmars

Andere wetenschappers die gezondheidsproblemen rapporteerden als gevolg van vaccinatie onderzoeken, zijn ook door de overheid op de vingers getikt. Een niets vermoedende jonge Britse gastro-enteritis specialist bevond zich in 1998 opeens in de vuurlinie omdat hij ontdekte dat er een mogelijk verband bestaat tussen het BMR vaccin en autisme.

In het nummer van 27 februari 1998 van The Lancet publiceerde Andrew Wakefield, arts, samen met 13 collega's zijn bevindingen over een nieuw syndroom van ontstoken ingewanden en autisme bij kinderen.

Acht van de twaalf kinderen die na een BMR-enting last kregen van darminfecties, werden ook autistisch. Vijf van deze acht kinderen hadden reeds heftige reacties vertoond bij een eerder vaccinatie.

Deze groep van Britse wetenschappers die per toeval op deze samenhang stootte in hun onderzoek naar de ziekte van Crohn en andere darminfecties bij kinderen, benadrukten dat zij geen bewijs hadden geleverd voor oorzaak en gevolg. Zij vroegen om meer onderzoek om na te gaan of een voortdurende virale infectie als gevolg van een natuurlijke besmetting of als gevolg van een enting met levend vaccin, kon leiden tot schade aan het centraal zenuwstelsel bij kinderen.

In hetzelfde nummer van The Lancet stelden CDC functionaris, Robert Cohen, arts en Frank DeStefano, ook arts, in een editorial dat zorgen over de veiligheid van vaccins, zoals gepubliceerd door Wakefield en zijn collega's een sneeuwbal effect kan veroorzaken, wanneer de bevolking en de media een "verband"verwarren met "oorzaak", waardoor vaccinaties in een slecht daglicht worden gesteld.

Andere CDC functionarissen ontkenden het belang van het onderzoek door te zeggen dat de gezondheidsproblemen van deze kinderen toeval was en op geen enkele manier in verband stonden met vaccins.

Snel hierna deed een Reuter's Nieuwsbericht verslag van Halsy's(John Hopkins Universiteit)reactie nl. dat het hoogst ongepast was van Wakefield en zijn collega's om een mogelijk verband tussen gezondheidsproblemen bij kinderen en de mazelen en BMR vaccins naar buiten te brengen. Wakefield werd later voor een medisch onderzoekscommissie gedaagd waar zijn rapport zwaar bekritiseerd werd door Amerikaanse, Britse en WHO Volksgezondheid ambtenaren omdat het onnodig paniek onder de bevolking zou kunnen veroorzaken.

Maar Wakefield werd juist door artsen, gespecialiseerd in autisme, verdedigd. Bernhard Rimland, een gediplomeerd psycholoog en oprichter en directeur van het Autisme Research Institute in San Diego, zegt:"Het is absurd te claimen dat het verband tussen autisme, dat vele oorzaken heeft, en vaccinatie puur toeval is. Dokter Wakefield en collega's hebben onze kennis van een mogelijke wisselwerking zeer vergroot. De naakte waarheid is dat sommige kinderen geschaad worden door entingen. Onderzoek en niet ontkenning moet het antwoord zijn op Wakefield's rapport.

Portia Iverson, oprichter en directeur van CAN, de Cure Autisme Now stichting in Los Angelos verweert zich ook tegen de kritiek van de overheid: ongeveer de helft van de honderden ouders die ons maandelijks bellen, stellen dat hun kind vrij snel na een inenting autistisch werd. Is het niet juist de taak en verantwoordelijkheid van de overheid om een pro-actieve houding aan te nemen juist omwille van deze kinderen in plaats van een defensieve?

Net zoals het aantal gevallen van astma en diabetes explosief steeg in de laatste 30 jaar, zo ook het aantal autistische kinderen. In de 40-er jaren werden slechts een handvol gevallen van autisme gerapporteerd, in de jaren 60 daarentegen werden artsen overspoeld met autistische kinderen nadat het DTP vaccin op grote schaal in gebruik genomen werd en een nieuw vaccin tegen mazelen was geïntroduceerd. (Het grootste deel van de meldingen van Canadese en Amerikaanse ouders hebben betrekking op autisme na een DTP en BMR inenting.)

Bij 1 op de 1000 kinderen wordt nu de diagnose autisme gesteld, waardoor autisme vaker voorkomt dan kanker, multiple sclerosis en cystic fybriosis bij kinderen. Een recent Californisch onderzoek stelt het cijfer op 1 kind op 312, dat zou een stijging van 273% zijn tussen 1987 en 1998.

Hepatitis B vaccin onder vuur

Canadese artsen kregen ook kritiek van de overheid die bijwerkingen van vaccinatie ontkent. Byron Hyde, arts en voorzitter van het Nightingale Research Institute in Ottowa en bovendien een internationaal erkende autoriteit gebied van ME, heeft gegevens over honderden gevallen van ernstige immunologische en neurologische afwijkingen als gevolg van Hepatitis B vaccinaties verzameld. De gegevens van zijn eerste verslagen in het begin van de jaren '90 kwamen van verpleegsters in Quebec die aan een scala van auto-immuun afwijkingen leden, zoals pijn, vermoeidheid en mentaal disfunctioneren waardoor het onmogelijk werd nog langer te werken.

Hoewel Hyde een voorstander van vaccinatie is, sprak hij in september 1997 zijn bevindingen publiekelijk uit op het eerste International Public Conference on Vaccination, dat gesponsord werd door het National Vaccine Information Centre in Washington, D.C. Daar vertelde hij meer dan 500 ouders en artsen dat hij begin jaren '90 meerder malen fabrikanten van vaccins en de Canadese Volksgezondheids autoriteiten tevergeefs heeft gevraagd om onderzoek naar een mogelijk verband tussen ME, meetbaar verlies aan IQ, verminderde weerstand, pijn zonder aanwijsbare oorzaak, blindheid, huiduitslag en andere problemen van werknemers in de gezondheidszorg en hun recente inenting met Hep.B.

Honderd gevallen later concludeert hij dat bijna alle mensen die negatieve reacties hadden op een eerste enting, na een tweede enting verschijnselen kregen van immunologische neveneffecten. Hoewel zij dit aan hun arts hadden gemeld, werd er aan hun klachten geen aandacht besteed en werd verder gegaan met het vaccinatieschema. Volgens Hyde is een deel van het probleem dat farmaceutische bedrijven en de overheid zichzelf wijsmaken dat het hier over een suikersnoepje gaat dat volledig risicoloos is en een geweldige uitvinding waar geen risico's of problemen aan kleven . Anderzijds werden artsen gemakzuchtig en gingen deze gevaarlijke filosofie, die door farmaceutische bedrijven en de overheid wordt verteld, geloven.

Onderzoekers zoals Hyde staan midden in de groeiende controverse over deze uit gemanipuleerd DNA Hepatitis B vaccin , onder licentie in Amerika sinds 1986. Overheidsmedewerkers vermoeden dat er wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen aan chronische Hepatitis B lijden. De V.S. en Canada hebben historisch gezien steeds een van de laagste percentages chronisch Hepatitis B patiënten gehad, zelfs voordat het vaccin op de markt kwam. In delen van Azië en Afrika lijdt 5 tot 20% van de bevolking aan hepatitis B in tegenstelling met de V.S. en canada waar minder dan 1% hieraan lijdt en waar 95% van deze patiënten herstelt en verkrijgt zo blijvende immuniteit. Toch blijven overheidsmedewerkers benadrukken dat diegenen die chronisch ziek worden als gevolg van hepatitis B nare consequenties hiervan ondervinden: slechte gezondheid, leverziekts en soms leverkanker.

In tegenstelling tot kinkhoest, een andere ademhalingsaandoening die de dood van babies en jonge kinderen kan veroorzaken (daarom ook werd het kinkhoest vaccin ontwikkeld) is hepatitis B geen kinderziekte. Hepatitis B wordt voornamelijk via menselijke lichaamsvochten, meestal bloed, verspreid en komt dus meestal voor bij die groepen met een verhoogd risico, zoals intraveneuze druggebruikers, gevangenissen, mensen met wisselende seksuele contacten, mensen die een bloedtransfusie ondergaan en werknemers in de gezondheidszorg die met besmet bloed in contact komen. Artsen rapporteerden ongeveer 10.000 gevallen van hepatitis B in de V.S. in 1997 waarvan er slechts 306 kinderen onder 14 jaar oud waren.

De enige babies die risico lopen zijn die wiens moeder aan hepatitis B lijdt. Slechts weinig ziekenhuizen controleren zwangere vrouwen op hepatitis B en daarom beval het CDC aan om alle pasgeboren babies tegen hepatitis B in te enten alvorens zij het ziekenhuis verlaten. Het CDC blijft bij zijn aanbeveling hoewel het moest toegeven dat het aantal hepatitis B gevallen blijft afnemen in de meeste staten en dit als gevolg van het dalend aantal geïnfecteerde druggebruikers en in mindere mate door gevallen die in verband worden gebracht met seksuele voorkeuren.

Het vaccin wordt als bijna risicoloos aangeprijsd en werkers in de gezondheidszorg waren dan ook de eerste die deze DNA gemanipuleerde vaccin toegediend kregen in de VS en Canada. Kort daarna rapporteerden artsen en verpleegsters postvaccinatie symptomen zoals beschreven door Hyde, van huiduitslag tot koortsaanvallen, verlammende vermoeidheid , spierzwakte, gewrichtspijn en geheugenverlies tot verlamming en sterfte. Bij velen werd de diagnose van reumatoïde artritis gesteld, multiple slerosis, lupus en andere auto-immuun ziekten hoewel de meesten niet aan klassieke vormen van deze ziektes leden. In de VS intussen werden wetten van kracht en in Canada werd aanbevolen kinderen 3 keer te enten of van school te worden geweerd. Kinderen kregen dezelfde symptomen.

Dit hepatitis B vaccin wordt eveneens aangevallen door Bonnie Dunbar, PhD, professor celbiologie aan het Baylor college of medicine in Houston. Zij heeft het grootste gedeelte van haar 25-jarige loopbaan in academische en wetenschappelijke laboratoria doorgebracht met het ontwikkelen van nieuwe vaccins. Nadat haar broer en een onderzoeksassistent beiden arbeidsongeschikt werden na entingen met dit vaccin, ging zij dit vaccin grondig onderzoeken.

Samen met andere Amerikaanse wetenschappers onderzoekt Dunbar of dit genetisch gemanipuleerde vaccin het immuun systeem van genetisch vatbare personen aanzet tot het aanvallen van het eigen lichaam, resulterend in verlammingsverschijnselen en disfunctioneren van de hersenen. Het samengestelde hepatitis B vaccin bevat polypetiden volgorden die vergelijkbaar zijn met die in het menselijke hersenweefsel, zoals myeline, terwijl virale polypeptides auto-immuun ziekten kunnen uitlokken die lijken op MS en reumatoïde artritis.

De farmaceutische bedrijven publiceren studies die de veiligheid van vaccins aantonen bij kinderen en volwassenen nadat deze slechts maximaal 4 dagen werden gemonitord na de enting. Dunbar: "Maar het duurt weken en soms wel maanden voordat dergelijke auto-immuun ziekten als reumatoïde artritis zich na vaccinatie openbaren. Een onderzoeksgroep naar het hepatitis B vaccin, samengesteld uit leden van het CDC, WHO, NIH, Merck & Co, Smithkline Beecham, Pasteur Merieux Connaught, Pasteur ? Merrieux, MSD Joint Venture rapporteerde dat een aanvaardbare tijdslimiet die gebruikt kan worden om het begin van postvaccinatie reactie aan te tonen ongeveer 60 dagen is."

Dunbar is zeer kritisch over de wetenschap: geen enkel wetenschappelijk onderzoek naar het biologische mechanisme van entschade of langer termijn onderzoeken naar de neveneffecten van vaccinaties is ooit gedaan onder babies en kinderen. Bij volwassenen zijn er slechts beperkte follow-up onderzoeken gebeurd binnen een beperkte genetische groep.

Dunbar en haar collega's hebben twee maal een subsidieverzoek ingediend bij de overheid om de rol van genetische factoren die bepalend kunnen zijn bij reacties op het hepatitis B vaccin en entschade, te onderzoeken. Hun doel is hoge risico markers te vinden waardoor het mogelijk wordt vatbare volwassenen en kinderen uit het entschema te halen. Dit onderzoek zal echter moeten wachten, het NIH heeft de aanvraag twee maal afgewezen.

Ambtenaren van Volksgezondheid reageren op de continue stroom rapporten van negatieve neveneffecten van het Hepatitis B vaccin als volgt: "Er is geen overtuigend wetenschappelijk bewijs dat het Hepatitis B vaccin chronische ziektes, zoals MS, ME reumatoïde artritis of auto-immuun ziektes veroorzaakt. Onderzoek van schadelijke effecten in de VS na Hepatitis B entingen tonen geen verband aan tussen het Hepatitis B vaccin en het voorkomen van serieuze schadelijke aandoeningen zoals Guillain-Barre syndroom, ME en hartaanvallen."

Het CDC staat er op dat alle pasgeboren babies en jonge kinderen tegen Hepatitis B worden geënt met de argumentering dat zij zich als jong volwassenen onverantwoordelijk zouden kunnen gedragen.

Terwijl de meeste gevallen van hepatitis B voorkomen bij jong volwassenen en teeners, is enten van alleen die personen die tot een risicogroep behoren een bespreekbare strategie van de overheid geweest.

Ook de vaccinfabrikanten weten nog steeds niet hoelang de immuniteit uitgelokt door het vaccin duurt. Op zijn bijsluiter schreef Merck & Co. In 1996:" De beschermingsduur van het vaccin bij gezonde mensen is onbekend en of herhalingen van het vaccin nodig zijn is op dit moment ook niet bekend."

Ambtenaren van Volksgezondheid zijn sinds vorig jaar oktober ook in het defensief nadat Frankrijk als eerste land zijn eis dat alle schoolgaande kinderen tegen Hepatitis B geënt dienen te zijn, laat varen. De Franse minister besloot hiertoe na vele meldingen van artritis en MS symptomen. Op handen zijde rechtszaken tegen Smithkline Beecham en Pasteur _Merieux, aanhangig gemaakt door ouders, heeft de beslissing waarschijnlijk beïnvloed. Bovendien klaagden advocaten, die 15000 Franse burgers vertegenwoordigen, de overheid aan omdat ze de mogelijke risico's die verbonden zijn aan vaccinaties steeds verzwegen hebben en de voordelen overdreven hebben.

Da dag dat Frankrijk de verplichting tot vaccineren had ingetrokken, verklaarde een ontevreden WHO functionaris: De beslissing van gisteren kan tot gevolg hebben dat de bevolking minder vertrouwen krijgt in vaccinaties en andere landen de introductie van dit vaccin zullen opschorten of uitstellen?" De WHO raadt alle landen die dit vaccin reeds gebruiken aan dit vooral te blijven doen en adviseert andere landen waar dit nog niet gebeurd daar zo snel mogelijk toe over te gaan.

Canadese ouders trekken van leer tegen de gevestigde orde

In Canada raakt de discussie rond hepatitis B vaccin steeds meer verhit. Hoewel slechts drie staten (Manitoba, Ontario en New Bruswick) hepatitis b wettelijk verplicht stellen bij inschrijving op een school, kunnen ouders dit weigeren op medische, filosofische of religieuze gronden. Hoewel er dus een zekere bescherming is via dit principe van weloverwogen toestemming, stelt Mary James, medeoprichtster van de Association for Vaccine Damaged Children (AVDC ) in Winnipeg dat vaccinatie nooit als een keuze aan de ouders wordt voorgelegd. De meeste ouders krijgen te horen dat hun kind geënt moet zijn en aangezien de meeste ouders geen weet hebben van de risico's verbonden aan vaccinatie en hun rechten niet kennen, stemmen ze in zonder vragen te stellen.

Toen ouders vorig jaar te horen kregen dat hun kind 3 entingen tegen Hepatitis B moest hebben, begonnen James en de AVDC medeoprichtster Leona Rew een rechtszaak om de introductie van het entprogramma te stoppen. Hun argument was dat de overheid van Winnipeg de ouders onvoldoende had geïnformeerd over de mogelijke risico's hieraan verbonden. Hoewel ze hun zaak verloren, sloegen de leden van de AVDC de handen in elkaar met Parents for Informed Consent en de Eagle Foundation om via radio en televisie aandacht te vragen voor hun strijd.

Om de risico's van vaccins beter te kunnen controleren heeft de centrale overheid organisatie Laboratory Centre for Disease Control een systeem opgezet dat negatieve reacties op entingen rapporteert en vastlegt: nl. Vaccine Associated Adverse Events (VAAE). Hoewel er geen wettelijke verplichting voor artsen is om gezondheids problemen ingevolge vaccinatie te rapporteren (behalve in Ontario, waar AVDC erin slaagde dit in een wet af te dwingen), ontvangt het systeem tussen 4000 en 5000 vrijwillige meldingen per jaar. Medewerkers van het Laboratory Centre for Disease Control benadrukken dat deze meldingen effecten aangeven waarvan men denkt dat er ze van tijdelijke invloed zijn op de vaccinatie, maar niet noodzakelijkerwijs de oorzaak van zijn. Zij stellen:"Meer dan 12 miljoen entingen per jaar worden toegediend en er is weinig aanleiding tot bezorgdheid ondanks een uitgebreid onderzoek. Tot het moment dat ziektes zijn uitgeroeid, blijft vaccineren onze beste bescherming".

Rew is het hier niet mee eens:"Artsen en verpleegkundigen melden vaak de schadelijke reacties op entingen niet." Wat we nodig hebben is een waterdicht systeem dat dokters aanspoort hun werk te doen en serieuze gezondheidsproblemen als gevolg van vaccinatie te melden."

James, wiens dochtertje van 5 maanden oud gedeeltelijk verlamd raakte en stierf in 1984 na 2 polio entingen, en Rew, wiens zoontje aanvallen van stuipen kreeg een paar uur na een DTP-enting, benadrukken dat AVDC geen campagne voert om vaccinatie te verbieden. Vaccins moeten net als andere medicijnen verkrijgbaar zijn maar ouders moeten wel op de hoogte zijn van zowel de voordelen als de risico's van enten, zodat ze een weloverwogen beslissing kunnen nemen. Op dit moment krijgen ze slechts één kant van het verhaal te horen, nl. die van de overheid en van de vaccinfabrikanten die iedereen ook gelooft.

Amerikaans Protest erkend

Canadese GRASROD beweging is vergelijkbaar met zijn Amerikaanse voorganger. In 1982 spoorde een televisie programma "DTP, Entreacties" een handvol ouders, wiens kinderen schade door vaccinatie hadden opgelopen of overleden waren, aan zich te verenigen en zij richtten de National Vaccine Information Centre (NVIC) op. Snel hierna dreigden fabrikanten met de productie van vaccin te stoppen tenzij zij immuniteit kregen voor vervolging. Hoewel de meeste rechtszaken door de fabrikanten werden gewonnen of buiten de rechtszaal werden afgehandeld met een minnelijke schikking, waren er toch een aantal klagers die grote financiële vergoedingen kregen toegewezen in de late jaren '70, begin jaren '80, zodat fabrikanten zich zorgen begonnen te maken over hun aansprakelijkheid.

Het Amerikaans Congres begon meteen met schriftelijke wetgeving voor een vaccinatie-schade-systeem en men vroeg artsen, fabrikanten en de oprichters van het NVIC hun bezwaren en bedenkingen naar voren te brengen. De artsen en fabrikanten wilden volledige vrijwaring van alle aansprakelijkheid door het congres: zij wilden de garantie dat ze niet vervolgd konden worden ingevolge van schade of overlijden na vaccinatie.

De uiteindelijke beslissing van het congres was dat ouders eerst een aanvraag voor schadevergoeding moeten indienen bij de staatssecretaris van Volksgezondheid. Maar ouders wonnen wel het recht fabrikanten en artsen te vervolgen wanneer getroffen kinderen te weinig schadevergoeding kregen toegewezen of de claim voor compensatie werd afgewezen. Hoewel dat het aanbrengen van een rechtszaak bemoeilijkt. Ouders behielden het recht een strafrechterlijke procedure voor schadevergoeding te beginnen indien fabrikanten frauduleus handelen of opzettelijk informatie achterhouden over de veiligheid of doeltreffendheid van vaccins of als ze zich op andere criminele en onwettelijke manieren bezighouden met dingen die de veiligheid en doeltreffendheid van vaccins ondermijnen.

Gezondheidsinstellingen van de overheid waren tegen dit voorgestelde systeem van compensatie door de overheid en stelden dat kinderen die ziek werden van entingen een onderliggend genetisch defect hadden of een gezondheidsprobleem dat zich ook zonder de vaccinatie spontaan ontwikkeld zou hebben. Pas nadat het boek "DTP, een schot in het duister" (Coulter & Fisher) werd gepubliceerd en ouders demonstraties hielden voor de deuren van het CDC in Atlanta en het Witte Huis een jaar later, ondertekende president Reagan het National Chilhood Vaccine Injury wetsvoorstel waarna het eindelijk  in 1986 wet werd. (Druk van ouders heeft er uiteindelijk toe geleid dat de FDA toestemming gaf voor het gebruik van een zuiverder kinkhoest vaccin in 1996.)

Heden bekritiseren ouders van getroffen kinderen en hun advocaten de uitvoering van de wet omdat 3 van de 4 aanvragen worden afgewezen. Advocaten en Volksgezondheidsambtenaren bevechten elke claim tot het uiterste, zodat er nu $51 miljard ongebruikt in het schade trust fonds ligt. Anderzijds is er meer dan $1 miljard uitbetaald aan 1000 families wiens kinderen blijvende schade hebben opgelopen als gevolg van een routine enting, en dat volgens het oordeel van de VS Court of Claims. De meeste schadevergoedingen werden toegekend aan slachtoffers van het DTP vaccin die hersenbeschadiging hebben opgelopen of zijn overleden, en een kleiner aantal aan slachtoffers van het BMR en polio vaccin.

Het Institute of Medicine (IOM) van de prestigieuze National Acadamy of Sciences (NAS) kreeg via de wet van 1986 het mandaat om de medische literatuur na te pluizen op bewijs dat vaccinatie schade en zelfs de dood kan veroorzaken. Dat op zich was al een publieke erkenning dat vaccinaties schadelijk kunnen zijn. Het NAS publiceerde zijn bevindingen in 1991 en 1994 in 3 "Landmark Rapports".

Een gerenommeerde commissie van artsen die de medische literatuur onderzocht schreef:"Het gebrek aan adequate gegevens over de vele schadelijke gevolgen was een grote zorg? De commissie werd geconfronteerd met vele gaten in de informatie en gebrek aan  directe of indirecte kennis over de veiligheid van vaccins. Desalniettemin vond het IOM voldoende wetenschappelijk bewijs dat het DTP vaccin acute hersenontsteking en blijvend hersenletsel (variërend van leermoeilijkheden tot grote geestelijke handicaps) kan veroorzaken. Het DT (difterie en tetanus) vaccin kan het Guillain -Barre syndroom uitlokken, zelfs met de dood tot gevolg. Het Rubella vaccin kan acute en chronische artritis veroorzaken . Het levend polio vaccin kan polio uitlokken zowel bij de gevaccineerde als personen waarmee hij nauw contact mee heeft. Het BMR vaccin kan een shock uitlokken evenals een mogelijk fatale infectie als gevolg van de mazelen component in het vaccin.

Omdat wetenschappelijk studies haast niet voorhanden waren, kon de commissie van artsen geen gedegen evaluatie geven van de lange lijst van andere gezondheidsproblemen die met vaccinaties in verband worden gebracht, zoals sommige chronische auto-immuun aandoeningen en neurologische afwijkingen (Diabetes en MS). Het belangrijkste nieuws was dat de medische commissie de bevolking vertelde dat vaccinatie schade kan veroorzaken, soms zelfs met de dood als gevolg.

Ambtenaren van Volksgezondheid benadrukten opnieuw dat de voordelen van enten de risico's ver overtreft, maar ouders van gezonde kinderen begrepen ouders van getroffen kinderen opeens veel beter:"Wanneer het jouw kind overkomt, is het risico 100%".

De centrale overheid heeft nu conform de wet van 1986 een beter rapportage systeem voor entreacties opgezet, dat net als in Canada afhankelijk is van de meldingen door artsen. Het Amerikaanse Vaccin Adverse Events Reporting System krijgt jaarlijks 12.000 tot 14.000 meldingen van hospitalisatie, schade en overlijden als gevolg van vaccinatie, maar net als in Canada beweren ouders dat slechts 10% van de artsen postvaccinatie gezondheidsprobleem signaleert en dat de overheid onvoldoende met de informatie doet.

Een Wettelijke Zaak

In tegenstelling tot Canada, is er in elke Amerikaanse staat een vaccinatieplicht en ambtenaren zorgen voor een strenge naleving ervan. Als je weigert je kind te laten enten kan dat tot gevolg hebben dat het uitgesloten wordt van scholing, kinderopvang en ziektekostenverzekering, en later van werk en overheidssubsidie voor arme kinderen zoals voedsel en medische zorg. Bovendien zijn er ook ouders die hun kind niet lieten enten en die aangeklaagd werden omdat zij hun kind medische zorg zouden onthouden. Men heeft zelfs geprobeerd hen uit hun ouderlijke macht te ontzetten. Alle staten kennen wel een medische vrijstelling van deze entplicht, die elke arts die medicijnen mag voorschrijven kan verstrekken. Alle staten op 2 na kennen bovendien ook een vrijstelling op basis van religieuze overtuiging, maar de meeste staten stellen dan wel als eis dat de ouders lid van een kerk zijn die dat schriftelijk heeft vastgelegd in zijn grondbeginselen. (Verschillende hoger gerechtshoven hebben deze eis reeds ongrondwettelijk verklaard). Ongeveer 16 staten kennen ook vrijstellingen op basis van filosofische of persoonlijke overtuiging, maar helaas weten slechts heel weinig mensen van deze mogelijkheden en minder dan 1% maakt hier dan ook gebruik van.

Hoewel de Amerikaanse vaccinatie wetten eerder onder de bevoegdheid van de centrale overheid vallen dan onder die van de staten, volgen de locale overheden de aanbevelingen van het CDC aangaande entingen en stellen ze deze meestal meteen wettelijk verplicht.

Een gevolg hiervan is dat de meeste staten eisen dat kinderen 33 of 34 keer geënt worden met 9 of 10 verschillende vaccins vooraleer ze tot een school worden toegelaten, terwijl het Ministerie van Volksgezondheid slechts eist dat kinderen een entbewijs tegen pokken kunnen overleggen.

Een volgsysteem om vaccinatie af te dwingen

In hun aanmoedigingsbeleid om tot een zo hoog mogelijke vaccinatiegraad te komen, geven of onthouden federale gezondheidsambtenaren subsidies en andere financiële voordelen aan overheidsinstellingen in de gezondheidszorg en onderwijs. In 1993 introduceerde de regering Clinton een Vaccinatie wetsvoorstel en het congres gaf vervolgens zijn goedkeuring aan de besteding van $ 400 miljoen voor die staten die naleving van de entplicht controleerden door kinderen vanaf hun geboorte te volgen via hun social security nummer. Tegelijkertijd loopt er een vergoedingssysteem dat federale overheden tot $ 1000,- per volledige geënt kind toekent.

De centrale overheid heeft het plan om alle federale vaccinatie controle systemen aan elkaar te koppelen om zo een gecentraliseerde database te creëren, door de overheid beheerd, die alle medische gegevens bevat van iedereen vanaf zijn geboorte, inclusief zijn ent-status. Er is bovendien een federaal voorstel om deze gegevens te koppelen aan een nationale identiteitskaart "smartcard"die geraadpleegd kan worden wanneer men een rijbewijs wil aanvragen of gebruik wil maken van andere sociale privileges dan medische verzorging of een baan.

Individuele wetgevers, zowel op niveau van de centrale overheid als op federaal niveau, hebben voorstellen ingediend om te bewerkstelligen dat ouders die hun kinderen niet of niet volledig laten enten extra belastingen moeten betalen. Boven op de subsidie van de centrale overheid, heeft de Robert Wood Johnson Stichting (Johnson&Johnson) bijna $ 10 miljoen beschikbaar gesteld voor die staten die een vaccinatie controle systeem opzetten om aldus naleving van de ent -plicht te controleren. In 1989 ging Johnson&Johnson samen met Merck&Co, de grootste Amerikaanse fabrikant van het BMR, waterpokken en Hepatitis B vaccin in een nieuw bedrijf: Worldwide Cosumer Pharmaceutical Company, met als doel de wereldwijde marktleider op gebeid van consumenten produkten te worden. In 1997 was de verkoop van vaccins door Merck tot $ 1 miljard gestegen.

Controle Systeem wordt op termijn wereldwijd

Een aantal private bedrijven en organisaties werken nu reeds samen met overheden wereldwijd om integratie en harmonisatie van endregistratie te bevorderen, door het promoten en standaardiseren van geautomatiseerde bestanden van patiëntengegevens en de acceptatie hiervan.

Het Children's Vaccine Institute (CVI), opgericht in 1990 op het wereldcongres voor kinderen in New York, heeft als doel wereldwijde strategieën te ontwikkelen ter bevordering en gebruik van vaccins wereldwijd. Het hoofdkantoor van het CVI is gevestigd in Genève en ontvangt geld van UNICEF, kinderfonds van de VN, UMDP, het ontwikkelingsfonds van de VN, de Wereldbank, WHO en de Rockerfeller Stichting. CVI wordt bovendien ook financieel gesteund door alle grote fabrikanten en marketeers van vaccins wereldwijd. Om aan de CVI doelstellingen te voldoen ontwikkelde het CDC in 1994 een nationaal ent-plan voor Amerika, dat een kader creëert waarbinnen verschillende binnenlandse en buitenlandse, publieke en private vaccinatiepromotieactiviteiten kunnen worden gecoördineerd. Tevens geeft het een handleiding op welke manier de VS vaccinatie moet promoten om de gezondheid van mensen te beschermen, zoals het versnellen van ontwikkelingen en gebruik van nieuwe veelbelovende vaccins.

HIV Vaccin voor kinderen?

In een bijeenkomst op 12 december 1997 van de CDC adviescommissie Immunizatie-zaken, die de vaccinatie strategie voor de VS bepaalt, herinnerde Neal Halsey HIV vaccin onderzoekers eraan dat de overheid van plan is om kinderen, jonger dan 11 jaar als doelgroep aan te wijzen op zijn weg naar wereldwijde aanvraag tot goedkeuring van het HIV vaccin. Halsey:"Eén van de dingen die in het verleden gebeurde is dat fabrikanten vaccins ontwikkelden voor en uittestten op personen die uiteindelijk niet tot de beoogde doelgroep behoorden. Wij zien kinderen in de leeftijdsgroep van 11- 12 jaar als de doelgroep voor de introductie van het vaccin tegen seksueel overdraagbare ziekten? Het zou dan ook handig zijn indien er gelijktijdig onderzoeken gepland werden op het moment dat jullie een stap dichter bij een bruikbaar kandidaat-vaccin zijn, vooral gezien de plannen om het vaccin wereldwijd gelijktijdig te introduceren.

Terwijl het aantal aids-gevallen in de VS verder daalt (58.000 in 1997 vergeleken met 103.691 in 1993) en het aantal aids-slachtoffers dramatisch stijgt in de derde wereld, hebben onderzoekers hun inspanningen om een aids vaccin te ontwikkelen enorm opgeschroefd. In 1997 daagde president Bill Clinton wetenschappers en de farmaceutische industrie uit om binnen 10 jaar met een aids vaccin op de markt te komen en verhoogde daartoe de beschikbare subsidies, terwijl reeds $ 150 miljoen hiervoor jaarlijks wordt toegekend. De Amerikaanse media vergeleek zijn oproep met de uitdaging van J.F. Kennedy aan de Amerikaanse wetenschap om een man op de maan te laten landen.

Zeker 36 verschillende experimentele vaccin proeven, die het probleem op vele verschillende manieren benaderen, zijn in de opstartfase in de VS. Pasteur Merieux Connaught creëerde een vaccin uit een verzwakt, genetisch gemanipuleerd vogelpokken virus. Onderzoekers testen het gegeven als injectie uit, maar ook zal het getest worden als SWAB of als druppelmethode in de genitaliën of de urine buis, en in neus en keel.

Een ander experimenteel vaccin maakt gebruik van een nieuwe strategie gebaseerd op genetisch gemanipuleerde salmonella bacteriën. In 1998 riep de International Association of Physicians in Aids Care op tot gebruik van een experimenteel levend HIV vaccin, hoewel de voorstanders hiervan moesten toegeven dat het theoretisch mogelijk is dat dit levend vaccin kan muteren tot een aids veroorzakende reactie.  Een rapport gepresenteerd op het twaalfde World Aids Conference in juli vorig jaar bevestigde dat veel apen die geënt waren met een levend aids-vaccin of hun nakomelingen aids kregen of stierven.

Vorig jaar juni gaf het FDA Vaxgen Inc., een biotechnologisch instituut in San Fransisco, het groene licht tot fase III nl. klinische testen bij mensen met  een genetisch gemanipuleerd vaccin dat samengesteld is uit twee verschillende HIV -keten . Voxgen, dat zich toelegt op het maken van een HIV vaccin voor wereldwijd gebruik, test zijn vaccin uit op 5000 vrijwilligers in Thailand en Noord Amerika, in steden zoals Philadelphia en Los Angelos. De meeste vrijwilligers, die HIV negatief zijn en die geënt worden met een experimenteel aids vaccin zullen voor hun verder leven positief testen op HIV -afweerstoffen. In New York enquêteren verpleegkundigen nu diegenen die bloed laten afnemen of zij vrijwilliger bij een aids vaccin test zijn geweest. Zij leveren aldus het bewijs bij uitstek van een nieuwe generatie HIV-positieven als gevolg van vaccinatie. Onderzoekers beweren echter dat zij niet geïnfecteerd zijn met HIV.

Omdat Volksgezondheidsfunctionarissen steeds vaker de preventie van ziekten definiëren in termen van "wereld" in plaats van nationaal, moeten voorstanders en fabrikanten van vaccins nieuwe manieren vinden om nieuwere en duurdere vaccins voor arme landen te financieren. Dit doen ze door het vaccin eerst verplicht te stellen in de rijkere landen. Stanley Plotkin, zelf ontwikkelaar van een HIV vaccin bij Pasteur Mérieux Connaught, verklaarde in 1996: "De hoeksteen van het wereldwijde vaccinatieprogramma is dat de onderzoekskosten in Noord Amerika en Europa terugverdiend worden zodat vaccins aan ontwikkelingslanden veel goedkoper verkocht kunnen worden? De relatieve hoge vaccinatiegraad bij kinderen is een gevolg van deze strategie."

Vorig jaar illustreerde het CDC deze strategie door de aanbeveling dat alle Amerikaanse kinderen jonger dan 6 maanden 3 keer geënt moeten worden met het nieuwe rotavirus vaccin tegen diarree. Hoewel dit een ernstig gezondheidsprobleem is in de derde wereld, waar 870.000 ondervoede babies sterven als gevolg van uitdroging door diarree, herstellen de meeste Canadese en Amerikaanse babies van een infectie van het rotavirus en verwerven zij zo levenslange immuniteit. Jaarlijks sterven ongeveer 20 tot 40 babies aan het rotavirus in de VS.

Problemen met de productie van vaccins en nieuwe epidemieën

Het rotavirus vaccin dat $ 40,- per enting gaat kosten is het eerste menselijk gerecombineerde rhesus virus in de VS , gemaakt door gebruik te maken van het samenbrengen van het rotavirus bij apen met het rotavirus bij mensen, om zo een genetisch apen-mensen hybride keten van ratovirus te verkrijgen. Dit productieproces, hoewel meer verfijnd, brengt het gebruik van rhesus apen in herinnering die werden gebruikt bij het oorspronkelijke Salk polio vaccin.

 In de haast om een polio vaccin op de markt te brengen gebruikte de pionier Jonas Salk in 1955, zonder dit te weten nierweefsel van Rhesus apen besmet met apen virussen. In de late jaren '50, nadat technische vooruitgang in laboratorium technologie is staat was op apen virussen te screenen, identificeerde wetenschappers het simian virus 40 (de veertigste aapvirus dat werd teruggevonden in het vaccin). Het SV40 bleek kanker te veroorzaken bij laboratorium dieren in 1959. Tegen die tijd waren 98 miljoen Amerikaanse kinderen reeds ingeënt met dit vaccin. Vandaag proberen Michele Carbone, arts en moleculair patholoog aan het Chicago Loyola Universitair Medisch centrum en andere onderzoekers over de hele wereld, het SV40 te kweken uit hersens-, beender- en longtumoren bij kinderen, in hun zoektocht naar antwoord op de vraag waar de onverklaarbare stijging van deze zeldzame gezwellen zijn oorzaak vindt.

Nadat de besmetting met SV40 virus werd ontdekt, gingen de producenten van het polio vaccin over tot gebruik van nierweefsel van de Afrikaanse Green apen in plaats van die van Rhesus apen, hoewel de Afrikaanse groen aap besmet kan zijn met het simian immuniteitsdefect virus (SIV) zonder tekenen van de ziekte te vertonen. In 1992 publiceerde Walter S. Kyle een artikel in The Lancet "Simian retrovirussen, polio vaccins en het ontstaan van aids" waarin hij de hypothese stelde dat SIV SIV zowel experimenteel als het orale polio vaccin voor algemeen gebruik besmet door het gebruik van nierweefsel van de Afrikaanse groen aap. "Het is zeer goed mogelijk dat er verschillende cross-overs zijn geweest van het SIV apen virus naar de menselijke bevolking op verschillende tijdstippen en dat het zich bij de mens heeft ontwikkeld tot aids. Dat kan de verklaring zijn waarom verschillende bevolkingsgroepen besmet werden met HIV op verschillende tijdstippen in de afgelopen 30 jaar". Dit is een tijdsspanne die perfect overeenkomt met die perioden waarin die bevolkingsgroepen geënt werden in hun eigen land gedurende de wereldwijde polio vaccinatiecampagne.

Op het achtste Annual Houston Conference on Aids in 1996 in Amerika werd de hypothese ondersteund door Howard B, Urnovitz in een wetenschappelijke analyse dat SIV, dat genetisch een zeer verwante structuur heeft aan het HIV-2 virus , verschillende orale levend virus polio vaccins besmet kan hebben. Het is dan ook denkbaar dat  sommige Afrikaanse kinderen in Kongo tussen 1957 en 1959 besmet vaccin hebben toegediend gekregen dat zich in hun eigen genen gerecombineerd heeft tot het apen-mensenlijk hybride vorm bekend als HIV-1.

Er is geen wetenschappelijke consensus over de herkomst van HIV. Eerder dit jaar verklaarden Beatrice Hahn, arts en Anthony Fauci, arts verwijzend naar Kongolezen die chimpanzees eten dat zij het mysterie hadden opgelost. Hahn rapporteerde dat drie van deze chimpanzees besmet waren met een SIV keten dat heel erg geleek op die van drie HIV subgroepen.

Kyle en Urnovitz weerspraken deze conclusie. "Al duizenden jaren worden er apen gegeten in Afrika"zegt Urnovitz. "Wat is dan de verklaring dat HIV pas in de late jaren '50 de kop op stak? De buffet theorie over het ontstaan van aids houdt geen steek? er worden heel veel theorieën geformuleerd, maar allemaal komen ze neer op een besmetting van het polio vaccin. Kyle voegt hier nog aan toe"Hahn's ontdekking kan heel simpel worden verklaard door het feit dat Chimpansees ook Afrikaanse groen apen eten."

Een hele nieuwe wereld

In 1997 schilderde CDC functionaris Walter Orenstein, arts, in een toespraak voor het Amerikaanse congres om meer fondsen, een toekomst beeld. "In ontwikkeling zijn vaccin technologieën die slechts een decennia geleden als science fiction zouden zijn afgedaan. Stukjes van synthetisch DNA  blijken te werken in experimentele vaccins bij dieren. Eetbare planten zijn dusdanig gemanipuleerd dat zij vaccin fabriekjes zijn geworden? vaccins zijn geïmplanteerd in microscopische capsules, waardoor langzame afgifte van hun werkzame stof over een periode van tijd mogelijk is geworden."

Vaccinonderzoekers vragen $ 500 miljoen subsidie van overheden wereldwijd om een genetisch gemanipuleerd supervaccins te creëren dat oraal toegediend kan worden bij de geboorte. Dit supervaccin ? het CDC en CVI noemen het de heilige graal ? moet puur DNA bevatten van 20 tot 30 virussen, parasieten en bacteriën die zichzelf dan zullen kunnen integreren in de baby's cellen. De ziektekiemen, die vele verschillende ketens of verschillende types van het virus, bacterie of parasiet bevatten,  waar men hierbij aan denkt zijn longontsteking (drie virussen), Aids ( 2 virussen)  bloedend knokkelkoorts ( 4 virussen), diarree (verschillende virussen en bacteriën), difterie, hepatitis, malaria (2 parasieten), mazelen, hersenvliesontsteking (6 virussen en bacteriën), polio (drie virussen), schistomomiasis (1 parasiet), tuberculose, tyfus, en kinkhoest.

Alles bij elkaar worden er door fabrikanten en onderzoekers in de VS meer dan 150 verschillende virale en bacteriële vaccins ontwikkeld. Een neusspray met het griepvaccin bedoeld voor kinderen, zal tegen de herfst van 2000 klaar zijn; pleisters en high tech injectie pistolen zullen worden gebruikt voor vaccins tegen oorontsteking, keelontsteking, astma, herpes, ghonorea, maagzweren en zelfs kanker en een gewone verkoudheid. Indien de microben vechters hun zin krijgen dan zal de Brave New World van de toekomst daadwerkelijke infectievrij zijn.

Maar zal dat ook echt zo zijn? Op de jaarlijkse vergadering van de American Society of Microbiology  werd gerapporteerd dat ziekten als tuberculose, hersenvliesontsteking en ghonorea bestand zijn geworden tegen antibiotica door het te veelvuldig gebruik hiervan in het verleden. Uit onderzoek blijkt dat kinderartsen antibiotica voorschrijven aan 44% van kinderen met een gewone verkoudheid. Het bewijs van een streptococcen bacterie die bestand is tegen penicilline veroorzaakt in 1988 grote bezorgdheid en angst dat meer mensen aan longontsteking, bacteremia en hersenvliesontsteking zullen leiden en er zelfs aan zullen overlijden.

Vorige jaar waarschuwde een Amerikaans Volksgezondheidsrapport dat het overmatig gebruik van antibiotica bij dieren, die resistente microben via de voedselketen op mensen overbrengen, kan leiden tot resistente bacteriën zoals resistente salmonella, Enterococci, en Beolie bacteriën. Ambtenaren van Volksgezondheid waarschuwen dan ook dat het gebruik van antibiotica nooit een goede hygiëne mag vervangen.

Er zijn ook bewijzen dat virussen en bacteriën, in hun strijd om te overleven  vaccins te slim af zijn. Een onderzoek gepubliceerd in 1998 in de British Medical Journal toonde aan dat kinkhoest in gevaccineerde bevolkingsgroepen in Nederland, Noorwegen en Denemarken voorkomt en dat ondanks een vaccinatiegraad van 96%. Naast andere oorzaken van deze uitbraken van kinkhoest vonden onderzoekers een groeiend aantal mutanten van de kinkhoest bacterie.

Vorig jaar toonde een studie van het CDC 8 verschillende genotypen van het oorspronkelijke mazelen virus aan, verspreid over bevolkingsgroepen wereldwijd en dat heel waarschijnlijk het resultaat is van vaccinaties die het virus juist aansporen te muteren. In januari van dit jaar rapporteerde het CDC een uitbraak van mazelen in Alaska, waar 51% van de kinderen minstens 1 keer was geënt. Zullen overheden nu besluiten om nog een extra enting tegen mazelen toe te voegen aan het entprogramma, net als tijdens de mazelen epidemie in de late jaren '80 toen zij zich realiseerde dat 1 enting niet voldoende was?

Terwijl het "wereld dorp"kleiner en kleiner wordt, waarschuwen overheidsfunctionarissen dat de vreselijke ziekten waaraan  kinderen in de derde wereld overlijden, slechts een vliegtuigreisje ver is. "De enige manier om jezelf en je kinderen te beschermen is te doen wat wij zeggen en alle vaccins te gebruiken die wij ontwikkeld hebben om je te beschermen" zeggen dokters.

Toch zijn er ook ouders en dokters die zich zorgen maken over de toekomst en verder kijken dan hun neus lang is. Wat vaak wordt vergeten is dat miljoenen jaren aan evolutie op deze aarde ons voorgegaan zijn en dat tot 100 jaar geleden de mens in relatieve harmonie met microben heeft geleefd. En natuurlijk zijn er door de geschiedenis heen epidemieën van besmettelijke ziekten geweest, maar het heeft zich ook steeds vanzelf opgelost" zegt Richard Moscowitz, arts. "Ik denk niet dat er echt inzicht is voor wat we allemaal aanrichten door het gebruik van zo veel en verschillende vaccins in onze poging vele organismen uit te roeien."

Als we op de huidige weg doorgaan, zal de mensheid dan verlost zijn van besmettelijke ziekten of zal zij kreupel worden door chronische aandoeningen? Zal uitroeiing van gevreesde ziekten als Aids door massale vaccinatie de grootste triomf van de mens zijn of zullen we in angst leven voor het ontstaan van dodelijke mutanten van die microben die de mens te slim af waren? Het is niet ondenkbaar dat we dan terugkijken naar de keuzes die we nu moeten maken en wensten dat we toen hadden besloten om vrede met de natuur te sluiten in plaats van te proberen die te overheersen.

Wat overheden en fabrikanten ook besluiten, indien hun beleid op onderzoek vooruit blijft lopen en de individuele gezondheid ondergeschikt blijft aan de volksgezondheid zou dat wel eens tot gevolg kunnen hebben dat de massale steun van de bevolking voor hun entprogramma's verder afkalft. Misschien moeten we niet zozeer vrede sluiten met de natuur maar met onszelf