Waarom mijn dochter niet is gevaccineerd.

Waarom mijn dochter niet is gevaccineerd

Onze dochter is nu zeven jaar, een prachtig en gezond meisje.
Voor ons als ouders was de weg daarnaartoe een weg van intensieve studie in een wereld waarin vaccineren er als vanzelfsprekend bij hoort. Ook voor ons was dat heel lang zo. Wij zijn beide veelvuldig ingeënt voor de vele reizen die wij hebben gemaakt. Ook wij twijfelden niet aan de zin van vaccineren.

Geheel onverwacht, zo’n 10 jaar geleden, hoorde ik een osteopaat terloops zeggen: “Baby’s krijgen herseninfarctjes van vaccinaties”. Die zin heb ik onthouden. Toen ik later een buurvrouw hoorde vertellen over het uitstellen van de eerste vaccinaties tot na de 1e verjaardag, leek ook mij dat een goed idee.

Bij Oprah Winfrey hoorde ik een interview met een bekende actrice, die vertelde dat zij bij haar zoon na de BMR-vaccinatie het licht had zien uitgaan! Van het ene moment in het andere was er geen contact meer met hem te maken. Deze vrouw had er geen enkel belang bij om dit te vertellen, dus dit kwam heel geloofwaardig over. Deze signalen heb ik allemaal opgeslagen en toen ik het boek ‘U kunt meer dan u denkt’ van Hans Moolenburgh tegenkwam ben ik dat gaan lezen en ben ik ook bij de informatie van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP) terechtgekomen. Heel verwarrend was deze informatie, waarbij ik mij afvroeg of er iets mis was met mij? Of met het onderwerp?

Een bijzondere indruk maakte het feit dat er geen placebogroep is bij het testen van vaccins. Wel is er bij iedere volgende vaccinatie de mogelijkheid van een cumulatief effect van de bijwerkingen van de additieven, zoals van de aluminiumzouten. Sinds acht jaar ben ik bezig met het intensief bestuderen van dit onderwerp.

Over mijzelf: ik heb een studie in de psychologie afgerond, zoals gebruikelijk is in mijn familie van artsen en apothekers. Ik ben in de 40, hou van kritisch denken en wil bijdragen aan een ieders gezondheid.
Vooral het boek van Suzanne Humphries: ‘Dissolving Illusions’, volledig gebaseerd op wetenschappelijke bronnen, heeft mij veel inzichten gegeven. Het heeft mij de onderbouwing gegeven die ik zocht. Het feit dat al 99% van de overlijdens door kinderziekten was verdwenen vóórdat er met inenten werd begonnen……  Bovendien vertelt zij over het grote belang van groepsimmuniteit na het doormaken van een ziekte.

Uit veel vergelijkende onderzoeken tussen de gezondheid van gevaccineerde en niet-gevaccineerde kinderen blijkt bovendien telkens weer: gezonde kinderen zijn niet-gevaccineerde kinderen!

De film Vaxxed over de schade bij kinderen na de vaccinatie heb ik niet helemaal kunnen bekijken. Het was té schokkend. Hoe is zoveel schade mogelijk en wordt er toch doorgegaan met het vaccineren? Hoe is dat mogelijk?

Ik heb mijn eigen paradigma moeten herzien en dat heeft veel moed gekost. Nu durf ik de controle en de angst los te laten en durf ik te vertrouwen op mijzelf en niet op de groep. Een enkel keer vertel ik erover, bij vragen. Met lede ogen zie ik de schade bij andere kinderen. De vele oorontstekingen, de vele psychische problemen etc. zijn schokkend om te zien.

Onze dochter heeft geen enkele vaccinatie gekregen en daar hebben wij nog geen moment spijt van gehad. Zij is supergezond en heeft de huisarts nog nooit gezien. Zij heeft viereneenhalf jaar borstvoeding gekregen, de laatste drie jaren was dat alleen ’s avonds nog een slokje voor de versterking van het immuunsysteem. Wij investeren nu in gezondheid en leren onze dochter dat snoepen niet gezond is. Wij eten biologisch, zorgen voor voldoende beweging en zien de toekomst vol vertrouwen tegemoet.

Dit gezondheidsperspectief gun ik elke ouder.

Het experimentele van de mRNA ‘vaccins’ had ik direct door, heb dat niet vertrouwd. Mijn beste vrienden waren niet te bereiken om hier genuanceerd over te praten. Ik kwam er niet doorheen. De manipulatie van de overheid was te groot. Hiermee om te gaan vond ik heel moeilijk, maar ook daarin ben ik nu rustiger. Ik heb mij goed geïnformeerd en durf de stress van het afwijken van het systeem aan. Vertrouwen op onszelf zullen wij mogelijk de komende tijd nog hard nodig hebben en ook dat gun ik iedereen.

Een kritisch denkende moeder, juli 2022

 

Bronnen

Meer ervaringen: