Marina over de ervaringen met vaccinaties bij haar dochter

Marina over de ervaringen met vaccinaties bij haar dochter

Mijn dochter is geboren in 1969 en was een prachtig meisje. De zwangerschap en bevalling waren prima gegaan.
Deelnemen aan het Rijksvaccinatieprogramma deed je ‘gewoon’. Nog maar net drie maanden oud kreeg ze haar eerste inenting voor pokken. Het gevolg was koorts, veel slapen en hangerig zijn, maar dat waren ‘normale’ reacties, althans, dat kregen we te horen: "Geen zorgen mevrouw, het hoort erbij". Vijf maanden oud volgde de 1ste D.K.T.P. inenting met als reactie koorts, die heel hoog opliep. Het advies was veel laten slapen en goed laten drinken, dan zou het snel weer over zijn. Toen een maand later de volgende D.K.T.P.  gepland stond, ging ik met lood in de schoenen naar het consultatiebureau. Ik zag er behoorlijk tegen op. Maar, van een goede moeder werd verwacht dat ze haar kindje zou beschermen en dat is wat ik dacht te gaan doen. Ik wist toen niet beter en vertrouwde dan ook helemaal op wat de dokters adviseerden te doen. Ik nam een washandje mee zodat ik een nat washandje op de prikplek kon leggen, dat zou verzachten en de zwelling tegengaan. Dat werd aan ons moeders destijds verteld.
Na de 2de en 3de inenting volgde dezelfde reactie van hele hoge koorts en toch ben ik telkens weer naar het consultatiebureau gegaan voor wegen, meten en de vaccinaties. Pas na de 4de inenting heb ik besloten te stoppen met vaccineren, want toen had mijn dochter weer hele hoge koorts gekregen en huilde, nee krijste zij alles bij elkaar. Mijn man en ik raakten ervan in paniek, we kregen haar niet stil en belden de huisarts om te vragen of hij langs wilde komen. In eerste instantie weigerde hij maar mijn man dreigde een klacht in te gaan dienen. De beste man heeft toen besloten toch een huisbezoek te komen afleggen (in die tijd was een huisbezoek heel gewoon). Er werd een koortsverlagende zetpil gegeven met het advies om haar goed te laten drinken en erop te letten of ze genoeg natte luiers had. Dagenlang is ze uit haar doen geweest.

Dit gebeuren had me zo beangstigd dat ik op de oproepen erna niet meer ben ingegaan. Inmiddels was mij duidelijk geworden dat abnormaal huilen een vaak vermelde bijwerking is (langer dan 3 uur ontroostbaar huilen binnen 48 uur na vaccinatie). Deze bijwerking is mij nooit verteld vóórdat de vaccinatie werd gegeven. De veel te hoge koortsen die mijn dochter kreeg na haar eerdere vaccinaties hadden voor de consultatiebureauarts al een waarschuwing moeten zijn. We hebben meer dan een jaar lang met onze dochter ziekenhuis in en uit gelopen, er werd een EEG-onderzoek gedaan en een colonscopie (darmonderzoek), we moesten speciale diëten volgen, ze kon niet alle voeding meer verdragen, had slaapproblemen en ontwikkelde astma. Waar dit alles opeens vandaan kwam konden de artsen niet verklaren...

Mijn dochter heeft daarna in haar kindertijd alle kinderziektes gehad, bof, mazelen, rodehond en waterpokken. Het hoorde erbij en nee, leuk was het niet, moeders zijn nu eenmaal liever zelf ziek dan dat ze moeten meemaken dat hun kroost iets mankeert. Het stelde echter niets voor vergeleken met haar reacties op de vaccinaties. Kinderziektes waren toen nog heel gewoon, elk kind maakte ze door. Er werd niet angstig gereageerd op ‘zieke’ kinderen. Had je kind de mazelen dan hield je het een paar dagen thuis. Het huiswerk werd zonder angst gebracht door klasgenootjes om te zorgen dat ze niet te veel miste van school. Je zorgde dat je kleine meisje genoeg dronk en gaf het een extra lepel Levertraan voor de daarin aanwezige vitamine A. Met extra knuffels, liefde, rust en aandacht knapte het dan weer snel op. De ophef die ik nu over mazelen in de media lees en hoor, ervaar ik persoonlijk als ronduit schokkend en oneerlijk, ook hier wordt belangrijke informatie niet met ons ouders gedeeld.

In het Nederlands Tijdschrift Voor Geneeskunde (april 2017) werd geschreven over een 14 maanden oude jongen die 13 dagen na een BMR-vaccinatie mazelen kreeg. 'Aangezien men op klinische gronden geen onderscheid kon maken tussen het wildtype en de vaccinatiestam, werd de stam bij het RIVM getypeerd. Die typering toonde dezelfde mazelenstam als die is opgenomen in het BMR-vaccin (de Enders’ Edmonston stam). De klachten waren dus zeer waarschijnlijk het gevolg van de mazelenvaccinatie.' Conclusie; 'door de daling van de incidentie van besmetting met wildtype mazelen, is een beeld wat mazelen doet vermoeden steeds vaker gerelateerd aan de vaccinatie.' Dit gegeven wordt gewoonweg genegeerd, ook over het belang van het geven van vitamine A om eventuele complicaties te voorkomen hoor je niets?! ...

Inmiddels ben ik oma van twee vaccinvrije kleinkinderen. Ondanks dat ik zelf heb ervaren hoe heftig een reactie op een vaccinatie kan zijn, bekroop me toch even een gevoel van angst. Ik vertrouwde weliswaar volledig op de keuze van onze dochter, maar de keuze om niet te vaccineren werd en wordt nog steeds niet maatschappelijk geaccepteerd. Ik bemerkte aan mezelf dat dat gegeven invloed op mij had. We hebben veel over vaccins, bijwerkingen en ziektes gesproken en we hebben onze dochter vanaf de eerste dag het vertrouwen gegeven en zijn achter haar keuze gaan staan. Ze heeft haar beweegredenen uitgelegd, schokkend vond ik het om te horen dat er geen farmacokinetisch onderzoek vereist is voor vaccins, je vraagt je dan gedegen af of onze kinderen proefkonijnen zijn? Inmiddels zijn mijn kleinkinderen 13 en 11 jaar. Ze blaken van gezondheid en komen zelden of nooit bij een arts. De ‘angst’ voor een vaccinvrije opvoeding is totaal verdwenen, de eeuwige mantra dat vaccins veilig en effectief zijn stoort me inmiddels enorm. Dreigende verplichting en het weigeren van ongevaccineerde kinderen op kinderdagverblijven gaat mijns inziens veel te ver. Ouders hebben recht op eerlijke informatie, het geven van de bijsluiter vóór vaccinatie zou een mooi begin zijn! Vaccinatieschade is alom vertegenwoordigd, de Volkskrant citeerde een tijdje terug een kinderarts; 'Steeds meer kinderen krijgen volwassen ziekten: Als dit zo doorgaat, worden kinderen van nu gemiddeld minder oud dan hun ouders’, dit is zeer zorgwekkend! Ex-vaxxers worden stug anti-vaxxers genoemd, de ontkenning van bijwerkingen met zelfs de dood tot gevolg is ronduit ernstig en verdrietig te noemen. Het zal jouw kind maar overkomen. Ik wens alle ouders sterkte in deze tijd van ontkenning en de dreiging van een eventuele verplichting. Ga eerst zelf op onderzoek uit en zolang er risico’s zijn bij vaccineren moet vaccineren een vrije keuze blijven.

Mvg, Marina, januari 2020

 

- Bijsluiter: Infanrix DKTP
https://www.nvkp.nl/fileadmin/nvkp/pdf/Bijsluiter/Bijsluiter%20Infanrix-IPV%20%28DKTP%29%20professional.pdf

- Belang van vitamine A
https://www.nvkp.nl/over-nvkp/nieuws/nieuws-item/mazelen-en-immuun-suppressie/

- Mazelen na BMR, Nederlands Tijdschrift Voor Geneeskunde
https://www.ntvg.nl/artikelen/de-mazelen-na-bmr-vaccinatie

- Volkskrant, steeds meer kinderen krijgen volwassen ziekten
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/steeds-meer-kinderen-krijgen-volwassen-ziekten-als-dit-zo-doorgaat-worden-kinderen-van-nu-gemiddeld-minder-oud-dan-hun-ouders~b4fdb938/

Meer ervaringen: